vader
mijn handen strelen
liefdevol over jouw gezicht
een kleurenafdruk van een foto
is wat er hier voor me ligt
tranen vallen neder
kleuren schijnen te vervagen
het gemis doet zoveel pijn
is even niet te dragen
toch moet ik door
door met het leven
omdat ik nog zoveel
aan mensen heb te geven
mijn leven is niet klaar
er is nog zoveel te doen
mijn tranen veeg ik weg
mijmerend aan toen
Lia
Xannuh: | Zaterdag, februari 26, 2005 15:10 |
Ken ik van mezelf!!!!!!!!!!! MOOOOOOOOOI!!!!!!!!!!!! |
|
Jan van Dord: | Woensdag, februari 23, 2005 20:58 |
Wat moet ik zeggen.... prachtig!! Jan |
|
m@rcel: | Woensdag, februari 23, 2005 19:01 |
Ben er stil van............ ...zo mooi.... Heel mooi geschreven. Liefs+knuffel m@rcel |
|
Mamke: | Woensdag, februari 23, 2005 14:34 |
Slik.... | |
H.J.: | Woensdag, februari 23, 2005 14:25 |
herkenbaar voor mij Lia, maar dat weet je. liefs H.J. |
|
sunset: | Woensdag, februari 23, 2005 09:02 |
Tranen ... Hier de stille woorden die hem zeggen hoeveel je van hem houdt. En dat mag. Mooi herinnerend neergezet weer. Maar wel een levende herinnering. Omdat hij er nog steeds 'is'. Liefs / (en warme knuffel) / sunset |
|
maria : | Woensdag, februari 23, 2005 09:01 |
laat het stromen het geeft ruimte als vanzelf om te geven knuffie warm in stil omarm liefs, maria |
|
gwbuyze: | Woensdag, februari 23, 2005 07:52 |
het verlies door de dood, is altijd te vroeg en te groot. maar hou die persoon altijd in gedachten, denkent aan hoe je vroeger samen lachte. mooi neergezet, liefs henk |
|
Pennylover: | Woensdag, februari 23, 2005 07:00 |
Het is triest, maar wel fijn als je zulke herinneringen aan je vader hebt, de mijne zijn heel anders.... | |
Auteur: Lia van der Fluit | ||
Gecontroleerd door: benji | ||
Gepubliceerd op: 23 februari 2005 | ||
Thema's: |