Robert
Robert
Robert
Het noodlot sloeg genadeloos toe
We wenen diep van binnen
Jij was
wij zijn nu zo moe
Nog steeds kunnen we het niet geloven
Je bent nu bij God
en bij je oma daarboven
Jij wou niet meer
Maar dit willen wij niet
want je bent er niet meer
Op ieder feest zullen we je missen
Nu is er alleen nog maar verdriet
De pijn die wij nu voelen
De stilte de smart
Jij moet dit
ook lang gevoeld hebben
Soms is het leven keihard
Naarmate we dichter naar het afscheid gaan
Weten we dat je nooit meer in ons midden zult staan
Robert
Het noodlot sloeg genadeloos toe
We wenen diep van binnen
Jij was
wij zijn nu zo moe
Nog steeds kunnen we het niet geloven
Je bent nu bij God
en bij je oma daarboven
Jij wou niet meer
Maar dit willen wij niet
want je bent er niet meer
Op ieder feest zullen we je missen
Nu is er alleen nog maar verdriet
De pijn die wij nu voelen
De stilte de smart
Jij moet dit
ook lang gevoeld hebben
Soms is het leven keihard
Naarmate we dichter naar het afscheid gaan
Weten we dat je nooit meer in ons midden zult staan
Reacties op dit gedicht
Over dit gedicht
| Auteur: M.Verweijen | 
|
|
| Gecontroleerd door: bieke | ||
| Gepubliceerd op: 22 februari 2005 | ||
| Thema's: | ||