Een vriendin was je van mij
Tenminste dat dacht ik
Want je laat me vallen als een kei
Je kon altijd bij mij aankomen
Wat er ook was, waar je ook mee zat
Ik zou je helpen er uit te komen
Maar dat dat andersom niet zo is
Is wel gebleken
Ik had het dus behoorlijk mis
Dacht dat we op elkaar konden bouwen
Iets aan elkaar hadden
En elkaar vertrouwde
Maar dat vertrouwen heb je niet
Is dat dan een goede vriend
Is dat dan hoe je vriendschap ziet
En ook vandaag is het weer gebleken
Ik doe echt mn best
Maar langzaam ben je me weer aan het afbreken
Je was er voor me de eerste weken, de eerste tijd
Ik had toen verdriet
Maar dat verdriet ben ik nog lang niet kwijt
Maar je laat me vallen als een kist
En nu vraag ik me dan af
Heb ik me zo in je vergist?