Onevenwicht…
raakt aangebroken om een hart te laten spreken gebroken vergelden willen wreken warmte ergens vervlogen nergens een veilig deken schaatsen over bevroren ogen een blauwe vijver kraakt uiteen 't horen van beminnen maakt naakt bedrogen geluiden weerkaatsen als echo's door me heen de geest verward bloed doet stollen emotie verhard vermomd als steen alleen nu is 't jouw beurt in feiten te ontwaken terwijl ik verdwaal in een verhaal blijf haken van waarheid of wartaal toch schrijf ik helder als een huis boven kelder waar verdriet zich in schuilt wat in duisternis is voor schoon licht en toch vertoond 't zich veralsnog als
Geschreven door
De tijd
door streken
huilt
geruild
Paul de Bruyn: | Donderdag, februari 09, 2006 13:56 |
Doch hoeft het niet te breken.. Een schildering van woorden tegen een zachte sterrennacht.. Ik wil je duizend maal danken, en nog zal het niet genoeg zijn... Liefs, Paul |
|
Will Hanssen: | Vrijdag, februari 18, 2005 11:39 |
Heel erg mooi.... Liefs, Will |
|
Auteur: xavion | ||
Gecontroleerd door: 260580 | ||
Gepubliceerd op: 18 februari 2005 | ||
Thema's: |