Net naast een ravijn ligt een verweerde steen
Klaar om neer te storten, de diepte in, alleen
Een steen zonder waarde, het oppervlak vol kerven
Onder lokt de diepte: alles moet in scherven
Maar in de steen zit heel goed verborgen
Een kristallen ziel waar ik voor wil zorgen
Laat je ondersteunen en gun jezelf geduld
Tot de tijdserosie die kloof heeft opgevuld
Zolang als nodig is, leun gerust op mij
Al ben ik zelf niet meer dan een harde kei