Zwanenvlucht
Zacht dobberende witte veren
Verzameld door het waterkind
loom kabbelend op zilvergolven
dartelend in de zwoele lentewind
ook ik wil eindeloos wel drijven
ademloos genieten van serene rust
enkel zachte zang streelt mijn oren
terwijl de zon speels het water kust
ik droom weg en ik kan zweven
de zwanenvlucht heeft mij verleid
al is het ook maar voor heel even
ik vind inspiratie in vergetelheid
Dank je wel Bieke.
Dikke kus voor je inspirerende woorden
hadassah: | Woensdag, februari 16, 2005 21:02 |
Hmmm een echt wegdroom gedicht... Mooi neergezet! | |
Annemieke van der Ven: | Woensdag, februari 16, 2005 18:51 |
Heel erg mooi.... Liefs Annemieke |
|
erje: | Woensdag, februari 16, 2005 18:30 |
genoten van dit mooie natuur gedicht, geroeten erje |
|
Friedel: | Woensdag, februari 16, 2005 14:19 |
heel mooi en straalt rust uit...op de achtergrond na. Maar toch past die er wel bij. je schrijft mooi. Deze is helemaal mooi. |
|
Will Hanssen: | Woensdag, februari 16, 2005 11:54 |
Heel mooi rustgevend gedicht H.J. om lekker bij weg te dromen.. Liefs, Will |
|
sunset: | Woensdag, februari 16, 2005 10:54 |
Mooi, poëtsich dromerig mooi. Liefs / sunset |
|
Bieke: | Woensdag, februari 16, 2005 09:22 |
Graag gedaan H.J., maar met deze lukt het je nog beter me mee te nemen ;) Liefs Bieke, |
|