Hotel freaks.
Ik reed op de cyber highway
toen ik in de verte een lichtje zag
moe en verveeld stapte ik er op af
daar stond ze in de deuropening
een zilveren bel in haar hand
en ze zei tegen mij,
kom maar binnen, mijnheer
en ze nam me bij de hand.
u kunt voor niets naar binnen
het kost echt geen biet
ze zei het heel vriendelijk en zeer charmant
ik was moe en zocht een rustplaats
maar helemaal vertrouwde ik haar niet
en ik dacht bij mezelf
dit is de hemel of de hel
welkom in hotel freaks
zo'n verassing,
zo'n liefelijke plaats
welkom in hotel freaks
kom binnen om te praten
maar de vraag blijft of
u het ooit kunt verlaten.
ik liep door de gangen
daar was de bar
en dezelfde dame stond
alweer voor me klaar
ze trok een wenkbrauw op
en vleide verleidelijk
u bent een echte heer,
kom neem nog een whisky
straks kan het niet meer.
ik dronk me half lazerus
totdat ze met de rekening kwam
ik stamelde maar ik ben helemaal blut ,
mevrouw
ik dacht dat het voor niets was
u maakte me complimenten
en ik dacht ik zing wel wat
mooie liedjes voor de centen
ach zei ze zo mooi was het niet hoor,
ik luisterde toch maar met 1 oor
maar ik weet het goed gemaakt
u kunt zo weer vertrekken
als u bij mij uw ziel achterlaat.
welkom in hotel freaks
zo'n verassing, zo'n liefelijke plaats
welkom in hotel freaks
kom binnen om te praten
maar de vraag blijft of
u het ooit kunt verlaten.