als het vuur begint te branden
ondanks vlagen van harde wind
die dromen willen ontluisteren
zo hard, en gemeen, als welgezind
werkelijkheid wordt overgoten
door bovenaardse krachten
die nog wel eens weer
een plaats in mijn hoofd pachten
deze niet kunnen verdrijven
lijdzaam moet ik toekijken
hoe de regie wordt overgenomen
en ik langzaam maar zeker zal bezwijken
nooit in mijn leven durven denken
dat de duivel mijn ziel kan bezetten
mij tot daden laten ontlokken
Die ik nooit meer kan ontsmetten
arie: | Donderdag, februari 10, 2005 23:43 |
Fictie staat er toch?? Maar waarom denk ik nou van niet.... :-(((( Koppie op hoor !! Arie |
|
sunset: | Donderdag, februari 10, 2005 18:33 |
Fictie? Of is het een hele zware griep? Verwarring scheppend. Inderdaad. Liefs (en knuf) / sunset PS: Als ik nou niet zeker zou weten dat carnaval voorbij is ... |
|
fuzzyme: | Donderdag, februari 10, 2005 18:12 |
wow onwijs mooi gedicht goed lopend, en naja pr8ig! blij dat het fictie is=) kusje |
|
Auteur: Bert Vos | ||
Gecontroleerd door: benji | ||
Gepubliceerd op: 10 februari 2005 | ||
Thema's: |