jou gevoelens zijn kwijt
verdwenen uit jou gedachten
vergeten, vervaagt
ik heb niets meer te verwachten
niets meer om naar uit te kijken
te pijnlijk om aan te denken
ik wou dat jou gevoelens op die van mij zouden lijken
dan zou je een golfje geluk aan mijn hart schenken
vergeten gevoelens
vervagen het geluk
onbeantwoorde vragen
vervagen door dit ongeluk
de mooie gedachte
verfrommeld in een propje
niets m,eer te verwachten
van de goede herinneringen
al kon jij mij in jou hart nemen
mij weer zien zoals je me eerst zag
ik verlang naar die tijd
de tijd dat het echt was, mijn lach