Julinacht.
Ze draagt de naam van een boom
en alles aan haar is zacht en mooi
en stevig als een jonge wilg
ze laat zich vasthouden zonder schroom
het is alsof ik droom
maar deze keer is alles echt
de zachte juliwind,
langs de nachtelijke maas
de lichten in de verte
ze staat zo stevig op de grond
en toch geeft ze zichzelf buigend
zo heerlijk zacht haar mond
er gaat niets boven buiten
en haar omarmen met zachte sterkte
en voelen dat ze loslaat, zichzelf geeft
zonder dat haar voeten, terrein verliezen
net als de mijne...
--------------------------------------------
he he...pffftt wat een opluchting...reality.