Geen titel
Een zee van gevoelens
stroomt door mij
zoekend naar een weg
die leid naar de open lucht
Ik sta op uitbarsten
Ieder ogenblik kan het gebeuren
Maar het wil niet
Wacht, ik zal jullie helpen
1 snee en het vloeit naar buiten
Dat ene gevoel
2de snee en een ander
gevoel vloeit naar buiten
Ik doe zo voort
tot ze weg zijn
Ik voel mij weer vrij
en opgelucht
stroomt door mij
zoekend naar een weg
die leid naar de open lucht
Ik sta op uitbarsten
Ieder ogenblik kan het gebeuren
Maar het wil niet
Wacht, ik zal jullie helpen
1 snee en het vloeit naar buiten
Dat ene gevoel
2de snee en een ander
gevoel vloeit naar buiten
Ik doe zo voort
tot ze weg zijn
Ik voel mij weer vrij
en opgelucht
Reacties op dit gedicht
| evening_dark: | Vrijdag, mei 13, 2005 11:55 |
| he meis k snap wa je bedoelt k hoop da je op een x stopt met snijden ben er voor juh xxx |
|
| Mindy broeders: | Dinsdag, februari 08, 2005 18:51 |
| ik begrijp jammer genoeg wat je bedoelt | |
| Martine Gieze: | Dinsdag, februari 08, 2005 17:13 |
| ik schrik er iedere keer weer van dat er zoveel personen zijn die blijken te 'snijden',zoals dat heet...het doet me pijn te zien dat je dat nodig hebt om ...tja ...ik weet eigenlijk niet waarom...om je juist levend te voelen...door pijn te voelen?!? ik begrijp het niet... 'k hoop van harte dat jij(en de vele met jou)een andere manier vinden om zich'vrij'of'opgelucht'of'levend'te voelen!! sterkte! mooi verwoord! liefs,knuf, Mart |
|
| mavanna: | Dinsdag, februari 08, 2005 16:07 |
| ik ken het verlossende gevoel van een snee, maar ik heb geleerd dat er zoveel andere manieren zijn om die gevoelens te laten wegstromen...hopelijk ontdek je ze ooit zelf. sterkte, knuf |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Black_Eyes | 
|
|
| Gecontroleerd door: Firebolt | ||
| Gepubliceerd op: 08 februari 2005 | ||
| Thema's: | ||