Afscheid van een droom
Bloederig abrupt einde
Van een roekeloos verlangen
Je wist het niet
Dat ik stiekum hoopte
Op een bekroning van ons samen zijn
Stille hoop
Is de bodem ingeslagen
Leeg ben ik
Alweer
Toch was er hoop
Heel stil, heel voorzichtig aanwezig, heel dom
Onverstandig
Ik had beter moeten weten
Maar het was er
Kon het niet naast me neerleggen
En nu moet het
Heb mezelf weer eens pijn gedaan
Door te dromen
Van de volmaking van ons geluk
Zal niets meer verlangen, mijn liefste
En nooit meer roekeloos zijn
Teveel aan emoties
Ik pas voortaan wel op !