Donderdag - 3 Februari - 2005
Ik heb weinig nog te zeggen,
Alleen hoop ik dat het duidelijk is.
Ik hoop dat ik niet meer hoef uit te leggen,
Dat dit gewoon het beste voor me is.
Geen ziekenhuis meer in en uit,
Geen medicijnen meer door me keel.
Misschien insterresseerd het jouw geen fluit,
Maar doodgaan,maakt mij hopelijk weer heel.
Ik hoop voor een beter bestaan,
Zonder verdriet,gemis en pijn.
Als ik zo door zou moeten gaan,
Dan had dat wel zo moeten zijn.
Iets heeft mij laten weten,
Dat dit de beste keuze is voor mij.
Hoeven ze m'n hartslag niet meer te meten,
En hebben ze weer een bed vrij.
Ookal ben ik heel sterk,voor gewoon een meisje van zestien,
Ik wou dat ik nog jaren kon genieten bovendien.
Ik weet,ik ben bijzonder,
Ook al komt dit niet in een belangrijke magazine.
Ik wou dat ik gewoon kon leven zonder al dat gedonder aan mijn lijf,
Maar helaas was dat niet zo,dat is ook de reden waarom ik dit schrijf.
Hoe pijn het me ook doet,ik weet het is goed.
Maar ik wou,dat ik mijn ziekte nooit had ontmoet.
Ik ga dood,
Ach..wat kan het mij ook schelen allemaal.
Ik ben bang om iedereen achter te laten,
Maar ik ben niet bang voor de dood.
Ik wil jullie gewoon laten weten,
Hoe erg ik het allemaal vind,
Daarom vertel ik jullie 'mijn verhaal'.
Krijg straks weer mijn medicijnen,
Dat mijn pijn weer voor even doet verdwijnen.
Mijn gedachtes worden dan heel raar,
En typen is dan voor mij heel erg zwaar.
Het lijkt wel alsof ik zo licht als een veertje wordt,
Hopelijk voel ik mij ook zo,als ik ga richting de poort.
Ik hoop dat mijn ouders mij daar staan op te wachten,
En ik ze weer zie lachen,zoals zij vroeger altijd lachten.
Hoe erg ik hun gemist heb,
Is niet te beschrijven met een pen.
Ik weet alleen wel,
Dat ik dan BLIJ zal zijn,
Dat ik dan weer bij ze ben!
Het klinkt misschien egoistisch,
En ik doe misschien wel,alsof het mij allemaal niks doet.
Maar ik ben zo zenuwachtig,dat de tranen branden in mijn netvlies
Maar wat het zijn,zijn gewoon alleen maar mijn emoties..
Hoe vaak ik ook zeg,dat ik van jullie hou.
Het zal nooit vaak genoeg zijn.
Alleen ik hoop dat jullie weten,dat alles van wat ik tegen jullie heb gezegd,
Het allemaal was gemeend.
Ik zal voor altijd van jullie blijven houden.
Je weet,dit is allemaal een kwestie van vertrouwen.
Ik wil dat jullie niet om mijn gaan rouwen,
Maar er een feesie van gaan bouwen!
Ik heb toch 16 mooie jaren gehad,
en dat is voor mij al zat!