Een pot met honing geef ik je lief beertje
kijk naar hoe het lepeltje roert in de pot
en met wat honing daarna erop
verdwijnt in je mond
Voor de bijen hoef je niet bang te wezen
ze zitten allen in de korf
niemand zal je storen
jij die van je maaltijd geniet en de zomerzon
Wees niet bang wanneer ik wat blaadjes leg op je buik
met mijn vingers wandel over de kuiltjes in je wang
eet maar verder beertje
Ook wanneer de zon verdwijnt
en het leven
haar adem uitblaast
Martine Gieze: | Donderdag, februari 03, 2005 15:56 |
wat een schattig dichie!! liefs,Mart |
|
sunset: | Donderdag, februari 03, 2005 11:11 |
Teer-mooi dit. Liefs / sunset |
|
Raira: | Donderdag, februari 03, 2005 09:24 |
Prachtig .... ben niet dol op honing maar in dit gedicht komt het wel heerlijk over liefs Raira |
|
Lia : | Donderdag, februari 03, 2005 07:37 |
weer een mooie... honing.. brrrrrr.. mij te zoet.. | |
Lieverdje: | Donderdag, februari 03, 2005 07:03 |
Zeer schitterend verwoord! Liefs |
|
Auteur: wijnand. | ||
Gecontroleerd door: christina | ||
Gepubliceerd op: 03 februari 2005 | ||
Thema's: |