verstijfd en verloren
verguist breekt het hart
wat lang heeft geslagen
in de borstkas van het kind
verkracht met harde woorden
verliest het waarheid uit het leven
dringt de nacht langzaam naar binnen
verkent een uitweg die niet zint
vergaan in duistre gedachten
trekt de schaduw voor de zon
is het licht wederom ontnomen
blijft het leven onbemind
traagheid leeft in gebroken ziel
licht is kansloos zonder lach
leven lijkt een boze droom
als het lichaam reeds ontbind
verloren van de wanhoop
die de schade niet vergoed
is het lichaam bruut geschonden
voor het leven echt begint
de drama's van gedachten
spreken woorden zonder klank
lest het bloed des doods de dorst
van een gestorven levend kind
03-02-05
GLMB: | Dinsdag, oktober 25, 2005 14:46 |
Heel, heel mooi beschreven. Kan alleen maar hopen dat het niet over jouw zelf gaat. | |
fox_bert: | Donderdag, februari 10, 2005 12:14 |
yep een gestorven levend kind dat zoveel kracht en energie nodig heeft om weer te kunnen leven. vooral de geest is voor het leven beschadigt,en die gene die dat toch weten te repareren zijn toppers en vechters. en die hoop heb ik altijd als ik dit soort gedichten lees. knuf Bert |
|
Agrear: | Vrijdag, februari 04, 2005 19:54 |
stilte.... zucht... mooi....geschreven... |
|
gwoon: | Donderdag, februari 03, 2005 20:35 |
*veegt traan weg* prachtig |
|
sunset: | Donderdag, februari 03, 2005 10:46 |
Stilmakend, heel stilmakend dit. Liefs (en knuf) / sunset |
|
wijnand.: | Donderdag, februari 03, 2005 00:26 |
Weergaloos de pijn van het kind is voelbaar | |
Auteur: Benjamin de Rooy | ||
Gecontroleerd door: benji | ||
Gepubliceerd op: 03 februari 2005 | ||
Thema's: |