Het wonderbaarlijk leven...
Ik boodt haar alle dagen mijn lijf hier aan
als een Nouveau Cuisine gerecht, van boven
belegd met de schil van een wintertrui
en van onder glad gevasilieneerd...
Het wonderbaarlijk leven, mijn lief, mijn lief...misschien.
Ik droeg een snijdend touwtje aan, om de
sappen niet voor doorgestoomd te zijn
onnodig te verliezen; de douche was een
echte stoofketel, warm daar hield ze van...
Glimmend zwarte plakkertjes, sloeg ik
om mijn lijf, er droog tegenaan te staan, zo stroef
en als nat zo immensig langs te glijden
dan de felle lampen aan, dan de spieren spannen...
Mixers glooiden tot los de vastigheid
op grote lege witte glimmende borden
werden teer de gerechten uitgestalt
de ober erlangs, vol gebiedigheid te zorgen...
Te kelder tussen de donkerte en spinnewebben
tussendoortjes snel te lift, dan waren we
als net te lang geflambouilleerd vlees
'snachts aan de rivier op de stenen...
Met grassen bekruid, twee hanepootjes
bruinend van de zon, op twee benen staande
viervoeters, balancerend tegen een ranke krakende boom
Alles in contract, mijn lief, mijn lief...misschien
Het wonderbaarlijke leven, mijn lief
de kunst van het het hoofd zweren
en nochtans de liefde te blijven zien...
theike: | Donderdag, november 17, 2005 12:22 |
BAH, wat irritant dat al mijn verbeterde versies bij alle gedichten door de tijd heen, nu allen zomaar ingekort zijn. Nu hebben al die berichten helemaal geen nut meer. Das ist jah, ekelhaft.... potjandorie godverdrie. | |
theike: | Woensdag, augustus 31, 2005 11:09 |
Alles in contract, mijn lief, mijn lief...misschien contract = contrast |
|
theike: | Donderdag, februari 03, 2005 14:12 |
Het wonderbaarlijk leven... Ik boodt haar alle dagen mijn lijf hier aan als een Nouveau Cuisine gerecht, van boven belegd met de schil van een wintertrui en van onder glad gevaselineerd... Het wonderbaarlijk leven, mijn lief, mijn lief...misschien. Ik droeg een snijdend touwtje omheen, om de sappen niet voor doorgestoomd te zijn onnodig te verliezen; de douche was een echte stoofketel, warm daar hield ze van... Glimmend zwarte pakjes, sloeg |
|
theike: | Donderdag, februari 03, 2005 13:32 |
werden teer de gerechten dan uitgestalt | |
theike: | Dinsdag, februari 01, 2005 20:48 |
(beetje verbeterd al:) Het wonderbaarlijk leven... Ik boodt haar alle dagen mijn lijf hier aan als een Nouveau Cuisine gerecht, van boven belegd met de schil van een wintertrui en van onder glad gevaselineerd... Het wonderbaarlijk leven, mijn lief, mijn lief...misschien. Ik droeg een snijdend touwtje aan, om de sappen niet voor doorgestoomd te zijn onnodig te verliezen; de douche was een echte stoofketel, warm daar hield ze van... < |
|
theike: | Dinsdag, februari 01, 2005 20:36 |
gevaselineerd (ofzo, doet het er toe?) | |
Auteur: theike | ||
Gecontroleerd door: ~Marina~ | ||
Gepubliceerd op: 01 februari 2005 | ||
Thema's: |