Vleugels twee keer zo groot als jij bent.
Nemen jou overal mee.
De wereld die jij op je broekzak kent.
Beseft dat jij bijzonder bent.
Je bekijkt de wereld uit een ander perspectief.
Datgene wat je haatte bestaat niet meer.
De grote vraag, wat neem je lief?
Kom je elke keer mee in conflict.
Een huid zo wit als sneeuw,
Een vurige, stille blik in jou ogen.
De kracht, zo sterk als een leeuw.
Een traan stroomt over mijn wang.
Je weet niet meer waar de grens ligt.
Je doet wat je jezelf ingeeft,
Een glimlach, ontstaat op mijn gezicht.
Wanneer een zachte bries mijn wangen streelt.
Ik mis je,
Je lieve kop, je aparte karakter en vooral je zien.
Weet dat je daarboven bij mij bent,
Een zachte bries, dat ben jij misschien.
Ik besef jij bent bijzonder!