geen vlucht die mijn dwaling siert
als verlangen stil,mijn zelf passeert
waar het doel geen waarde hecht meer aan het leven
is het afscheid nemen toch voor later
het geduld is mijn wraak op de tijd
die me het moment ontneemt van het spel
waar een winnaar zijn lans in sterven duwt
en daarin zijn vaandel voor eeuwig plant
mijn drijfveer is de angst die schuilt
voor het ondoorzichtig zijn van onvermogen
welk raakvlak van liefde ook die mij kust
ik zal voor altijd een mensch zijn van vroeger tijd,,,
,,,Psych,,,
juffie: | Zaterdag, januari 29, 2005 19:17 |
Maar toch ook een mensch die naar de toekomst wandelt? | |
Lia : | Zaterdag, januari 29, 2005 18:42 |
een prachtmensch dan... | |
sunset: | Zaterdag, januari 29, 2005 13:13 |
Prachtverwoording, rakend. Liefs / sunset |
|
lommert: | Zaterdag, januari 29, 2005 12:15 |
het geduld..die strofe menigmaal gelezen...moet aan mijn werk denken..collega's...je roept wat op:) willem |
|
hiljaa: | Zaterdag, januari 29, 2005 12:06 |
psychologisch doordenkertje! knufliefs--hiljaa-- |
|
Lieverdje: | Zaterdag, januari 29, 2005 11:01 |
Weer zeer prachtig verwoord! Liefs |
|
druppeltje: | Zaterdag, januari 29, 2005 11:00 |
een mensch zijn van vroeger tijd waarvan zijn gedichten mij wel kunnen smaken... liefs drup |
|
Auteur: elze | ||
Gecontroleerd door: -Suus- | ||
Gepubliceerd op: 29 januari 2005 | ||
Thema's: |