een wit laken bedekt de aarde
bevriest de wereld onder zich
zoals mijn hart eens werd bevroren
wachtend op de dooi
grijs is de koude dichte lucht
die de sterren nu verbergt
zoals mijn ogen zijn verborgen
onder een wolkendek van tranen
eens zal mijn hart ontdooien
zal de koude zijn verdreven
zullen mijn ogen weer fel stralen
is de mist vertrokken en vergaan
26-01-05
Boudaatje: | Zaterdag, februari 25, 2006 21:57 |
Glimlacht, volgens mij kan je nu beamen dat hopen wonderen doet. Trouwens heel goede verwoording. liefs Boud. |
|
-Suus-: | Donderdag, januari 27, 2005 07:25 |
Jouw hart is niet bevroren, laat de warmte maar overheersen, er is er genoeg van, ook voor jou.. Kus, Suus |
|
maria : | Woensdag, januari 26, 2005 23:46 |
warme knuf ;) liefs, maria |
|
Innerchild: | Woensdag, januari 26, 2005 23:41 |
... en dan gaat Benjamin weer stralen ... Greetz, Innerchild |
|
Fri..: | Woensdag, januari 26, 2005 23:38 |
Een nederlandse:) deze is ook zeer goed, ik vind alletwee de talen mooi:) Liefs, |
|
Auteur: Benjamin de Rooy | ||
Gecontroleerd door: benji | ||
Gepubliceerd op: 26 januari 2005 | ||
Thema's: |