Gedichten-Freaks
Zoeken
Nieuws
Wie doet wat
Aanmelden
Gebruikersnaam
Wachtwoord
Aanmelden
Wachtwoord vergeten?
Nog geen account? Registreer!
Registreren
×
Velden met een astriek (*) zijn verplicht!
Je schrijversnaam/gebruikersnaam*
Wachtwoord*
Bevestig wachtwoord*
E-mailadres*
Webadres
Geboortedatum
Land*
Selecteer je land
Nederland
België
Anders
Hoe heb je ons gevonden?
Ik wil per mail op de hoogte worden gehouden van leuke aanbiedingen van de Gedichten-Freaks en partners.
Registeren
Wachtwoord vergeten
×
Email adres
Versturen
Het eind in zicht
Het eind
Is in zicht
Aan het einde van deze tunnel
Is er geen licht
Niemand kan nog helpen
Er is geen uitweg meer
De enige oplossing die nog rust
Doet zoveel zeer
Tranen in myn ogen
Ik weet wat er gebeuren zal
Nog een geluk
Die het leven my stal
Het is te overschaduwen
Het gat waarin ik blyf staan
Ik zal later wel gaan zitten
Als jy besluit te gaan
De tyd tikt langzaam voorby
Maar lykt steeds korter te zyn
Ik sta machteloos toe te kyken
Ik voel me nu zo klein
Waarom moet het bestaan
Een ziekte zo verdomd
Dat zoveel ellende meebrengt
Dat je ervan verstomt
Hoelang zal dit duren
Voor het eind word bereikt
Hoelang zal het nodig hebben
Voor je erdoor bezwykt
Er is niks meer te doen
Je hebt van je afgebeten
Maar het was is niet genoeg
Ik zal je nooit vergeten...
Reacties op dit gedicht
Wendy vindt het leuk als je reageert op dit gedicht
Nog geen account bij Gedichten-Freaks?
Vul hieronder je gegevens in om te registreren en laat gelijk een reactie achter.
Je schrijversnaam
Wachtwoord
wachtwoord nogmaals
E-mailadres
Registreren en plaatsen
Joanne25
:
Woensdag, januari 26, 2005 21:09
Over wie gaat dit?
Over dit gedicht
Auteur:
Wendy
Gecontroleerd door:
~Marina~
Gepubliceerd op:
26 januari 2005
Thema's:
[Dood]
[Ziekte]
[Oma's]