Doe jij maar lelijk en kortaf,
ik denk toch lekker alleen
aan de leuke dingen die je me gaf.
Onze gesprekken, soms ondeugend,
soms serieus, doen me een hoop,
ik meen het, heus!
Gewoon stiekem kletsen,
je zien af en toe,
Nee dat ben ik nog lang niet moe.
Want jij vrouwenman,
geeft je aandacht aan velen.
dat weet ik echt wel,
maar het kan me niets schelen.
Ik geniet van het contact,
dat wat wij hebben samen.
En mijn complimenten aan jou,
strelen je ego, dat moet je wel beamen.
Dus blijft het hierbij, voelt
goed wat mij betreft.
Maar je zit nu eenmaal in mijn hart,
ik hoop dat je dat beseft.
Je zegt vaak; 'between us',
en daar houd ik me aan.
Ik ga er van uit dat het
bij jou het zelfde zal gaan.
Tot slot wil ik je zeggen vriend,
dat je als PA geen medaille verdient....
Ik hoop dat ik je gauw weer in korte
broek zie.
Maar wel hoog opgetrokken en niet
tot aan je knie...
* Gedicht verdient niet de schoonheidsprijs qua poezie,
maar ik moet er weer even inkomen.....*
- Pennylover -