We zijn te ver geweest, wind
met veren, er is geen rust meer. Mist
vlucht in de troost van het vergeten.
De kunst met het koren
is verloren gegaan, verhullend is
het zerk in de nacht. De kilte
van het liggen overheerst.
We zijn te dichtbij in deze stilte,
sterren doven
in dit donker
dit uur,
soms moeten we dalen
om te kunnen pieken.
| Lioemna: | Woensdag, januari 26, 2005 15:10 |
| mooi! liefs, .me. Ps. bedankt voor je reactie :-) |
|
| ExoticBlue: | Dinsdag, januari 25, 2005 18:21 |
| Mooie moraal op het einde!! Het geheel ziet er goed uit!! Ga zo door, E.B. |
|
| Auteur: Edwin van Rossen | ||
| Gecontroleerd door: benji | ||
| Gepubliceerd op: 25 januari 2005 | ||
| Thema's: | ||