Lieve Jaqueline
Ik las je gedicht over schoppen
Ik wou dat het hielp
om die ziekte te stoppen
Die jongen, ach, hij is nog zo jong
zo vreselijk, echt
hij staat op de tweesprong
Zijn leven zo kort, net een jaar getrouwd
pas achtentwintig jaar
die zijn leven niet behoudt
Steun waar je kunt en vouw handen samen
Vraag om veel kracht
en, voor zoveel verdriet, hoef jij je niet te schamen
Ik bid ook voor hem en ook voor zijn ouders
dat hij in vrede mag gaan
steunend op Gods schouders
Jannie
24-1-2005
lommert: | Maandag, januari 24, 2005 21:00 |
jij alleen kunt dit zo mooi verwoorden..bewondering xxliefs willem |
|
lovegirl: | Maandag, januari 24, 2005 14:32 |
snik ik ben er helemaal stil van erg mooi verwoord meis en ik bid ook met je mee ik geef iedereen veel kracht en steun toe in deze moeilijke tijd troostende knuffel kusjes veel liefs lovegirl |
|
sunset: | Maandag, januari 24, 2005 12:07 |
Meelevend mooi integer verwoord van jou. Liefs / sunset |
|
westland: | Maandag, januari 24, 2005 10:51 |
heel mooi geschreven Jannie sluit me bij je woorden aan.dat je er tochnog zo,n mooi gedicht van gemaakt heb.liefs jany, | |
Mamke: | Maandag, januari 24, 2005 08:57 |
Alweer zo'n menslievend mens. Lief van je. Gr. Mamke |
|
Lieverdje: | Maandag, januari 24, 2005 08:54 |
Stilte... Zeer schitterend en lief van jou dit gedicht! Ik wens hun en de ouders veel sterkte! Veel verdriet waar eigenlijk geluk zou moeten zijn! Nog zo jong! Liefs en een fijne dag! |
|
Lia : | Maandag, januari 24, 2005 06:44 |
ik steek een kaarsje aan... liefs, Lia |
|
maria : | Maandag, januari 24, 2005 00:50 |
ontroerend dieprakend in stilte vraag ik kracht liefs en trusteknuf, maria |
|
Auteur: Jannie Hoogendam | ||
Gecontroleerd door: benji | ||
Gepubliceerd op: 24 januari 2005 | ||
Thema's: |