Het labyrint van ons geheugen
Bij de geboorte van een mens
zijn de gedachten nog verheven en in-tens
onschuldig en rein,
als er al gedachten zijn.
Maar dan begint het leven op aarde
liefdevolle aanrakingen zijn van waarde
en woordjes, zij zetten zich al vast in het geheugen
het neemt alles nog als waarheid aan
kent nog geen bedrog of leugen.
is tevreden als het van eten en drinken is voldaan.
Beetje bij beetje zetten herinneringen zich vast
koesteringen of niet worden opgeslagen
de pijn van honger wordt uitgedragen
door huilen en de verwachting
dat het wordt vervuld; het leert nu ook ongeduld.
Die gedachten en herinneringen
zij krijgen een plaats in het brein
het leert al gelukkig of verdrietig te zijn
goede, prettige en nare gedachten
worden gevormd en opgeslagen
de herhaling meegedragen.
Een belevenis of ervaring wordt vastgelegd
in een van de geheugen-gangen
bij herhaling begint het te dagen
en komen de vergelijkingen en vragen
langzaam aan worden al die gangen gevuld
en sommige herinneringen niet meer geduld.
Zij worden weg gestopt
dat wat wij niet meer willen weten
het lijkt op vergeten
herinneringen en belevenissen
die zo diep en ingrijpend zijn geweest
die gang wordt afgesloten.
Het leven grijpt dan zelf in om te overleven
totdat er iets extreems gebeurt of juist iets goeds
dat het gevoel weer doet herleven
dan komt misschien het gevoel
van nu kunnen wij vergeven of echt vergeten.