Ik kan het leven niet meer aan
Waar zou ik nu nog naar toe kunnen gaan .
Het word me nu even allemaal te veel
Het klinkt in me hoofd als het brullen van een leeuw.
Hoe zou ik de dingen uit me hoofd kunnen wissen
Misschien komt het nog wel goed, of zou ik me vergissen.
Het leven staat niet stil en gaat ge woon door
Maar ik kan nu echt niet meer hoor.
Ik heb pijn en verdriet van dit leven
De dingen ge beuren en stappellen zich op het gaat niet weg en blijft maar kleven .
Me hart zit vol verdriet en voelt als een harde steen
Misschien is het beter als ik van de aardbodem verdween.
De snelste keuze is het wel
Maar ik zit echt veel te diep in de knel.
De vraag is, is dat dan wel wat ik werkelijk wil
Ik weet niks meer te zeggen en word nu dood stil.