verlaten
mijn longen schreeuwen het uit
kan het verdomme niet laten
ik wil van je houden
en alles met je uit kunnen praten
mijn hart gilt het uit
voel dan hoeveel ik van je hou
mijn lijf gaat wanhopig tekeer
je laat me zo ontzettend beven
in ijzige, bittere kou
in mijn eentje zit ik nu hier
ontredderd en van god en iedereen verlaten
je zult me waarschijnlijk wel
vreselijk erg haten
mijn onnadenkende woorden
waren zo gemeen en zo koud
spijt komt na berouw
en toch is er werkelijk niemand
die méér van mij houdt
tranen druppelen eenzaam
en verlaten over mijn wang
ik ben helemaal alleen
verbitterd en intens verdrietig
en zonder jou ook zo verschrikkelijk bang
och liefste mijn lief
laat me alsjeblieft niet alleen
laat me niet gaan, verlaat me niet
sla jouw armen weer om mij heen
laat mij je hart verwarmen
vergeet alle woorden die ik je zei
laat me mijn oprechte liefde tonen
want ik hoor toch bij jou en jij bij mij
Martine Gieze: | Woensdag, januari 19, 2005 17:21 |
erg mooi/intens/rakend verwoord!! volgens de onderstaande reacties is het vblijkbaar fictie...gelukkig maar! toch ook zeer herkenbaar... liefs,Mart |
|
Rien de Heer: | Woensdag, januari 19, 2005 16:43 |
Boos...woedend...verdrietig en gelukkig fictie. Groetjes, Rien. |
|
Peter van der Linden: | Woensdag, januari 19, 2005 13:34 |
Ik hoop voor je dat dit fictie is. Ik kan het door de zwarte achtergrond niet zien. Maar ik zie het in vorige reacties, gelukkig. Heel mooi geschreven Lia. Een top gedicht. Liefs, Peter. |
|
hiljaa: | Woensdag, januari 19, 2005 10:37 |
een bijzonder rakend gedicht knufliefs--hiljaa-- |
|
Gonny: | Woensdag, januari 19, 2005 10:34 |
Hoi Lieve Lia Wat prachtig neer geschreven. En wat een wanhoop en pijn. Gelukkig is het fictie Fijne dag Met dikke knuffelkus Liefs Gonny |
|
energygirl: | Woensdag, januari 19, 2005 09:47 |
herkenbare gevoelens uit het verleden komen hier bij me omhoog...verlangens naar het geen wat er niet meeris...erg pijnlijk...ik voel ook terwijl het ficite is zelfs woede uit een aantal zinnen...bijzonder geschreven liefs energygirl |
|
sunset: | Woensdag, januari 19, 2005 09:40 |
Ondanks fictie (?), aangrijpend, invoelend verwoord. Jouw angsten, en angstpijnen duidelijk voelbaar overgebracht. Liefs / sunset |
|
psych: | Woensdag, januari 19, 2005 08:01 |
zwaar gedicht,,wel fictie,,,liefs,,,psych,,, | |
Lieverdje: | Woensdag, januari 19, 2005 07:26 |
Fictie! Prachtig verwoord! Liefs |
|
lommert: | Woensdag, januari 19, 2005 07:02 |
gelukkig fictie...maar de werkelijkheid is voor velen in dit mooie gedicht waarheid..prachtig neergezet...bewondering mooie dag gewenst, lieve Lia xxliefs willem |
|
Auteur: Lia van der Fluit | ||
Gecontroleerd door: -Suus- | ||
Gepubliceerd op: 19 januari 2005 | ||
Thema's: |