De drummer drumt met ferme slagen
op het ritme van de muziek
geselt het lijf van de trommel
al uren achter elkaar
Volledig gaat hij op in het spel
vergeet het publiek
dat ademloos
naar hem luisterd
Niemand ziet hij zitten of staan
applaus gaat
voorbij zijn oren
bij het bereiken van de finale
Martine Gieze: | Woensdag, januari 19, 2005 17:16 |
oooh...heerlijk...een lekker drumsolo!! mooi beschreven Wijnand! liefs,Mart |
|
energygirl: | Woensdag, januari 19, 2005 09:33 |
muziek is ook iets wat heerlijk is...leuk gedicht...had die man graag horen drummen hihihih liefs energygirl |
|
sunset: | Woensdag, januari 19, 2005 09:13 |
Nou, jij bent echt een overtuigde muziekliefhebber (zoals ik al dikwijls lezen mocht). Beeldend raak weer. Liefs / sunset |
|
Peter van der Linden: | Woensdag, januari 19, 2005 01:03 |
Blij dat hij niet naast me woont. Ik vind jouw gedicht mooier dan de herrie van een drummer. Peter. |
|
Raira: | Woensdag, januari 19, 2005 00:45 |
helemaal opgaand in zijn spel.. mooi verwoord liefs Raira |
|
Auteur: wijnand. | ||
Gecontroleerd door: christina | ||
Gepubliceerd op: 19 januari 2005 | ||
Thema's: |