toen ik
het niet wist
en zei
ik weet niets meer
toen dacht ik
wat weet ik
niet meer
en wat
wil ik weten
en toen
mijn denken
zoekend dwaalde
naar iets
wat ik niet wist
toen wist ik
het echt
niet meer
wat ik zocht
en toen heb ik
het zoeken
maar opgegeven
en ben
gaan accepteren
dat het
er gewoon
niet meer is
christa
slaap lekker
morgen een fijne dag
energygirl: | Woensdag, januari 19, 2005 09:24 |
mooi gedicht...denk dat ieder die het leest zijn eigen gedachten sterk laat kraken..om te denken hoe en wanneer... super dit! liefs energygirl |
|
sunset: | Woensdag, januari 19, 2005 08:56 |
Eentje om over na te denken. Mooi. Liefs / sunset |
|
michris: | Woensdag, januari 19, 2005 02:59 |
toen ik het niet meer wist, en jij het niet meer wist, wisten we het samen... ojee....de tijd komt toch niet in beeld... zachte knuf, michris |
|
maria : | Woensdag, januari 19, 2005 00:21 |
en als vanzelf zal het er zijn zodra het nodig is liefs en trusteknuffie van je zussie |
|
Raira: | Woensdag, januari 19, 2005 00:15 |
het beste wat je kunt doen is accepteren het leven geeft vanzelf wel antwoord.. mooi verwoord weer liefs trustenknuff raira |
|
Rien de Heer: | Woensdag, januari 19, 2005 00:15 |
Ach misschien is alles morgen weer anders en weet je het weer. Groetjes, Rien. |
|
shelob: | Woensdag, januari 19, 2005 00:13 |
Soms de juiste oplossing... niet meer zoeken naar het raadsel en het leven zelf laten oplossen, liefs Jolanda | |
-- Calimero --: | Woensdag, januari 19, 2005 00:08 |
mooi, maare wat weet je niet meer? Ik kan niet weten wat ik zou kunen weten als jij het al niet meer weet.... Liefs Patricia |
|
Auteur: christina | ||
Gecontroleerd door: benji | ||
Gepubliceerd op: 19 januari 2005 | ||
Thema's: |