En beheert nooit iemands goed zij de dief
Gemaskerd met trots en vergulde lach
Als speelde hij nu opeens de Kalief
Zo bezat hij voortaan al het gezag
Zijn verleden was nu opeens fictief
En waar voor ons eens de avondrust lag
Leek hem de horizont opeens passief
Zodat hij die rode zon niet eens zag
Die kranke rust van hem heb ik niet lief
Want daarmee zak ik als zwerver berg af
En betaal ik nu het volle tarief
Van dat wat eens gratis te grijpen lag
Voor mij rest een dure of geen pachtbrief
Want voor deze stroman ben ik het kaf
Dat hij gebruikt als zijnde zijn statief
Voor zijn vals meedogenloos oogverslag