Een vriendschap opgebouwd uit één kant.
Een liefde uit de andere.
Is deze relatie een leugen gemaakt uit jaloezie?
Of is deze relatie slechts een illusie van onze gedachten?
Alsof je leeg bent vanbinnen, en slechts één persoon het opbouwd.
De jaloezie die me zot maakt, illusies die door m'n hoofd spoken als schimmen.
En als je er dan bent, voor me, lijkt dit alles te verdwijnen als sneeuw voor de zon. Alleen jij die nog bestaat.
*-+ Dit gaat zo'n beetje over de relatie van een vriend en mij. Zeer ingewikkelde relatie, met voordurend vragen etc... Als je dit gedicht niet verstaat is het logisch.+-*