Achter de blauwe heuvel...
Achter de blauwe heuvel...
Er is een plaats dat niemand kent,
waar nooit niemand is geweest.
Buiten jij, dat is je thuis,
achter de blauwe heuvel.
Ik zoek het elke dag,
zonder vorderingen,
en heel de tijd rondlopen in kringen.
Maar ik blijf op je wachten,
met nog al mijn krachten.
Tot ik de blauwe heuvel ontdek,
blijf ik rondlopen als een gek.
Pratend tegen de sterren en wachten op hoop,
dat staan natuurlijk niet te koop.
Maar wachten blijf ik natuurlijk wel,
Anders wordt het voor mij een hel.
Er is een plaats dat niemand kent,
waar nooit niemand is geweest.
Buiten jij, dat is je thuis,
achter de blauwe heuvel.
Ik zoek het elke dag,
zonder vorderingen,
en heel de tijd rondlopen in kringen.
Maar ik blijf op je wachten,
met nog al mijn krachten.
Tot ik de blauwe heuvel ontdek,
blijf ik rondlopen als een gek.
Pratend tegen de sterren en wachten op hoop,
dat staan natuurlijk niet te koop.
Maar wachten blijf ik natuurlijk wel,
Anders wordt het voor mij een hel.
Reacties op dit gedicht
| Lioemna: | Zaterdag, januari 15, 2005 14:16 |
| Het idee is héél mooi- probeer alleen typische rijm en rijm om te rijmen te ontwijken (ontdek-gek enzo) liefs, .Me. |
|
