Gedichten-Freaks
Zoeken
Nieuws
Wie doet wat
Aanmelden
Gebruikersnaam
Wachtwoord
Aanmelden
Wachtwoord vergeten?
Nog geen account? Registreer!
Registreren
×
Velden met een astriek (*) zijn verplicht!
Je schrijversnaam/gebruikersnaam*
Wachtwoord*
Bevestig wachtwoord*
E-mailadres*
Webadres
Geboortedatum
Land*
Selecteer je land
Nederland
België
Anders
Hoe heb je ons gevonden?
Ik wil per mail op de hoogte worden gehouden van leuke aanbiedingen van de Gedichten-Freaks en partners.
Registeren
Wachtwoord vergeten
×
Email adres
Versturen
jij..... en ik
ik kniel naast je
je ogen zijn gesloten
en
ze zullen nooit meer opengaan
ik huil bij je
iedereen kijkt me aan
en
ze zeggen wat stelt zij zich aan
ik roep tegen je dode lichaam
je grijns staat op mijn netvlies
en
zij zullen dat nooit begrijpen
ik probeer je
wakker te maken
en
ze kijken me met grote ogen aan....
Reacties op dit gedicht
sofieketjeuh... vindt het leuk als je reageert op dit gedicht
Nog geen account bij Gedichten-Freaks?
Vul hieronder je gegevens in om te registreren en laat gelijk een reactie achter.
Je schrijversnaam
Wachtwoord
wachtwoord nogmaals
E-mailadres
Registreren en plaatsen
Over dit gedicht
Auteur:
sofieketjeuh...
Gecontroleerd door:
Firebolt
Gepubliceerd op:
15 januari 2005
Thema's:
[Dood]
[Zelfmoord]
[Eenzaamheid]