ik sta hier stil
de handen in mijn haar
ik sta hier kan niks zeggen
van alles gaat er door me heen
hoe kon dit gebeuren
ik ben je kwijt
ik hou je vast
je hoofd dat ligt op mijn
schouder
ik hou je vast
kan echt niet verder zonder jou
je duwt me weg
je huilt, waarom
ik dacht het en zei het ook
maar het antwoord is nooit gekomen
ze liep weg
deze kamer was voor het laatst
gesiert met haar aanwezigheid
de deur voor het laats
dichtgegaan
want deze deur ging nooit meer open
zo ver als jij al in mijn hart liep
zo ver zal nooit iemand komen
want jij hebt de sleutel meegenomen
in alle tijd bij elkaar heb je alle deuren
geopent want jij had een sleutel
maar achter je sloot je ze weer
zodat je nu vast zit in mijn hart
en ik zit hier en zal nooit meer
hetzelfde zijn, zal nooit meer lief
kunnen hebben
want dat heb je meegenomen
waarom??
geef je geen antwoord
waarom??
laat je me achter??
nog geen antwoord
je bent al weg
en de antwoorden kunnen niet worden gegeven
en dus zullen deze vragen altijd door me zweven
tot ik er zelf antwoord op kan geven
of tot dat ik ze van je krijg
daarna kunnen alle deuren misschien weer open.