Verlangen in stilte, naar innerlijke rust
Gewond tot in 't diepst van je hart.
Je gaf je al was het even maar, open en vrij.
Jouw verhaal werd dat gehoord?
of oordeelde men vrij?
Mooi waren de woorden! maar de daden?
Verlangend naar innerlijke rust, stil je gedachten
Niet begrijpend waarom, luisterend
naar velen steeds weer en weer, naar hun verhaal!
Maar waar was jij, jouw verhaal en pijn
Vriendschap werd over gesproken.
Mooie woorden weer opnieuw, maar daden blijven stil.
Begrepen werd het niet, wat word bedoelt
men wil er niet naar kijken, ego staat hoog in het vaan
En de mooie woorden, ze wijken, verdwijnen.
Zo is geen vriendschap, dat is respect
naar jezelf, naar elkaar, vertrouwen en eerlijkheid
Zonder oordeel, onvoorwaardelijk.