Breek de Stilte
Breek de Stilte
is een liedje van Stef Bos
ineens zijn er tranen
en alles trilt van binnen
alles is in verzet
snapt dan niemand
hoe het voeld
wat mij nu ineens overspoeld
ben gewoon intens verdrietig
breek de stilte
grijpt mij heel erg, ineens weer aan
gevoel van gemis
en alleen in het verdriet en pijn te staan
ik schreeuw en gil van binnen
snapt dan niemand wat er is
mijn kind mijn kind
die ik nu zo verschrikkelijk mis
ook al is de melodie van dit liedje hetzelfde
en is het in andere woorden nu de tekst
in Belgie is dit liedje in nog geen twee dagen tijd al platina
en de hele opbrengst gaat geheel naar Azie en Sri Lanka
ik weet maar al te goed
wat verdriet en pijn is
zo een bijna ondragelijk verlies
mijn kind
was van de ene op de andere
seconde dood
dit liedje van Stef Bos
met de nieuwe tekst
verdriet en tranen
dat is wat me nu overspoeld
breek de stilte
hoop dat er begrepen word
wat ik bedoel
breek de stilte
13-1-2005
psych: | Vrijdag, januari 14, 2005 18:13 |
tja,,,jouw verdriet wordt gevoeld,,,het mag er zijn,,,en dan door muziek weer herinnerd aan het verleden,maar wat is verleden,,verleden is ook nu,,,de tijd is echt geen dokter die alle wonden heelt,,,liefs,,,psych,,, | |
sunset: | Vrijdag, januari 14, 2005 11:28 |
Muziek doet dikwijls meer met ons dan al het andere. Voelbaar, begrijpelijk en mogend jouw verdriet. Liefs (en een warme knuffel) / sunset |
|
Raira: | Vrijdag, januari 14, 2005 01:27 |
Heeej Meis.. Ik kan me heel goed voorstellen dat die emoties ineens breken muziek kan je ineens weer het gevoel geven van ontzettende triestheid, maar ook vaak van troost dit is ook wel het ergste wat je kan overkomen je kind verliezen ik geef je even een dikke troostknuffel en sla mijn arm om je heen weet ook even niets anders te zeggen maar ik leef heel erg met je mee en het is goed hoor om het eruit te gooien schreeuw maar... liefs |
|
snottebel: | Vrijdag, januari 14, 2005 00:12 |
Ik begrijp het verdriet waarover je praat... Dit is echt heel krachtig geschreven... Net een schreeuw... Zal vast verschrikkelijk moeilijk voor je zijn om dit liedje nu zo vaak te horen ook al zou je er zonder dit lied ook wel mee in je hoofd rondlopen... Kom eens hier, krijg je van mij ne dikke troostende knuffel. *voelt je verdriet* |
|
Reinoudt Labij van der Pol: | Donderdag, januari 13, 2005 23:12 |
Heel mooi geschreven, en soms is het nodig de stilte te breken zodat we om andere kunnen geven, helaas doet het liedje bij jou veel meer en dat doet je zeer. blijf gelofen en hopen..zodat je nog meer in jezelf gaat gelofen.. Bedankt voor je al je liefde die je ons hebt gegeven wij zulle altijd een beetje zijn, in jou leven:) | |
tina: | Donderdag, januari 13, 2005 23:05 |
Ik weet wat je bedoelt en leef ontzettend met je mee. Een gemeende en hartelijke knuf xxxxxxxxxxxxx e |
|
Ana (stacia): | Donderdag, januari 13, 2005 23:00 |
Blijf die stilte maar verbreken ... zelfs al worden wij er even stil van. Warme knuf ! ana |
|
Will Hanssen: | Donderdag, januari 13, 2005 22:33 |
Met stille ontroering gelezen...heel erg rakend gedicht. Sterkte. Liefs, Will |
|
Semara : | Donderdag, januari 13, 2005 22:31 |
Ik heb t een paar x moeten lezen om te zien wat er staat ik heb hier geen antwoord op en zit met mn mond vol tanden........ Ik kan je alleen maar heeeeel veel sterkte wensen met t leren leven van een feit.Een verschrikkelijk feit..en heeeeeeeel veel warme knuffels geven. semara |
|
Boudaatje: | Donderdag, januari 13, 2005 22:24 |
Met stilte gelezen...de pijn is voelbaar... liefs en sterkte |
|
Innerchild: | Donderdag, januari 13, 2005 22:15 |
misschien kom ik maar amper in de buurt van wat jij nu voelt ... maar ik probeer je pijn, angst en verdriet te begrijpen ... Dikke knuffel ! |
|
Dirk Hermans: | Donderdag, januari 13, 2005 22:11 |
zeer mooi gezegt en krachtig gedicht en de boodschap is zeer goed neergezet Groetjes Dirk |
|
Auteur: Sunflower Ria | ||
Gecontroleerd door: ~Marina~ | ||
Gepubliceerd op: 13 januari 2005 | ||
Thema's: |