Gevoelens kun je soms moeilijk duidelijk maken,
pas als het te laat is en je in een diepe put belandt.
Een put waarin je tranen stromen als water,
waarin ik nu zit en heel moeilijk uitgeraak.
Elke dag klim ik weer omhoog met als bezit een beetje hoop,
maar als ik dan aan de oppervlakte geraak,
zal alles weer opnieuw beginnen...
want ik zal je altijd blijven beminnen.