Met mijn woorden zwijg ik
je hoort me niet alleen mijn lach
gevoelens uit ik niet meer op het papier
waar de namen van de doden te lezen waren
Van je aandacht dronk ik elke avond
vooral je woorden
mooier zou het leven nimmer worden
een beetje zomer vond ik terug bij jou
De liefde uitte zich in een lach
ook vlak voor je sterven
toen je met zachte stem
tegen mij en anderen sprak
Jij die
zomer gaf
aan hen
die je niet vergaten
sunset: | Dinsdag, januari 11, 2005 09:13 |
Zo droef mooi weer dit. Liefs / sunset |
|
Peter van der Linden: | Dinsdag, januari 11, 2005 00:31 |
Mooi en droevig verwoord. Slaap lekker. Peter. |
|
Raira: | Dinsdag, januari 11, 2005 00:31 |
Heel erg mooi verwoord Wijnand weer met plezier gelezen liefs en trusten raira |
|
Rien de Heer: | Dinsdag, januari 11, 2005 00:30 |
Ondanks dat schoonheidsfoutje toch een heel mooi gedicht. Groetjes, Rien. |
|
Auteur: wijnand. | ||
Gecontroleerd door: Firebolt | ||
Gepubliceerd op: 11 januari 2005 | ||
Thema's: |