Hier zit ik dan, Flipje, aan tafel
niet op een stoel maar in een doosje
je vraagt je mischien af, wat ben ik dan
en hoe dit allemaal gebeuren kan
ik ben een hagelslagje van melkgehalte,
terwijl ik zo graag puur wou zijn
en het leven had zo mooi kunnen zijn..
hier lig ik dan, op een bruin broodje
met mn broertjes hier in dit zooitje
mn leven schiet voorbij aan m'n ogen
want ik weet, het is bijna vervlogen
ik weet nog hoe het begon, met Hagelientje,
die puur was, en ik maar melk
het leven had zo mooi kunnen zijn...
langzaam glij ik naar binnen in het duister
terwijl ik mijn broertje hoor fluistren
waar ben je nou, mijn lieve Flipje
volgens mij zitten wij in een dipje
ik was een hagelslagje maar nu ben ik
vermalen tot een vieze brij
en het leven had zo mooi kunnen zijn....