Even een opleving
Even een goed gevoel
Even weer normaal
Met een heel simpel doel
Gewoon opruimen die hap
Waarom kan dat anders niet
Het zijn gedachtes waar ik mezelf op betrap
Maar de antwoorden op die vragen zijn er nog niet
Ik zou me de rust wel willen gunnen
Om daarna weer met volle energie door te kunnen
Maar die rust krijg ik van mezelf nog nie
Het is nog een grote brij die ik niet doorzie
Het blijft maar malen in mijn hoofd
Ik ben van mijn verstand beroofd
Alleen gevoelens spelen de boventoon
Puinzooi in mijn hoofd, dit is niet meer gewoon
Ik zou weer ik willen zijn!!
Maar dan moet ik eerst opruimen
Opruimen, die pijn…
Mijn tranen en al mijn verdriet moeten verleden tijd zijn…