Niet meer zo alleen
De druppels op mijn lippen
Doen me proeven van de zee.
Het ruisen van de bladeren
Doen me horen van de storm.
Sinds ik niet meer alleen ben
Zie ik alles mooier,
Sinds ik niet meer alleen ben
Hoor ik alles beter.
Ik hou van de maan
Ik voel graag de stralen van de zon
Ik luister naar de dieren op het land
Ik neem alles dag na dag.
Je doet me blozen
Bij het horen van je stem.
Je doet me lachen
Omdat je gewoon zo jezelf bent.
Je laat me bloeien,
Naar de persoon ik worden zal.
Ik kan enkel bidden,
Dat ook jij in die persoon blijven kan.
Reacties op dit gedicht
Over dit gedicht
| Auteur: Ervinck Marlies | 
|
|
| Gecontroleerd door: 260580 | ||
| Gepubliceerd op: 08 januari 2005 | ||
| Thema's: | ||