De dood is zo dichtbij
Weet je hoe het is om dood te zijn?
Nee dat weet niemand
Alleen de nabestaande, die hebben pijn
maar je weet wel, hoe het is als iemand dood gaat
dan hebben we veel verdriet
omdat iemand je verlaat
als er zoiets, zoiets ergs gebeurd
zijn er vele mensen boos en verdrietig
er zal er zeker één zijn die het meeste treurt
er is heel veel pijn, dat je niet tegen kan gaan
maar het leven moet verder gaan
je moet het zo laten, en niet tegen gaan
alles komt uiteindelijk weer goed, je pakt je leven op
soms is dat erg moeilijk niet te verdragen
je hebt dan iemand nodig...je komt er wel boven op
ik maar ook andere raakte Winnie kwijt
we hebben veel dingen met haar gedaan
niet altijd even leuk...en heb je spijt
als je dat voor je neemt was het toch een leuke tijd
we maakte met winnie allemaal veel plezier
maar nu zijn we haar kwijt
als er wonderen konden gebeuren
dan was dit een leukere tijd
want dat zat niemand om haar te treuren
maar dat zal ook niet goed zijn
het leven moet je zijn gang laten gaan
het zullen tijden zijn met vreugde en pijn
als iemand heel ziek is, is het soms beter om te overleiden
dan is alles definitief voorbij
en hoe je ook niet meer aan die vreselijke pijn te leiden
maar als iemand jong en gezond is, is het oneerlijk
je bent niet ziek, je bent gelukkig en is dan nog geen tijd
daarom is de dood van winnie vreselijk oneerljk
Winnie stierf een jaar geleden, ze kreeg 2 hersenbloedingen en daarna een hartstilstand. Er was niets met haar aan de hand. Ze was in de bloei van haar leven. Ze was net getrouwd had al twee kindjes en het derde kindje was opkomst. Haar mooie leven is van haar afgenomen. Die van haar man ook, hij pleegde vlak daarna zelfmoord....
Rust zacht
xxx
Nee dat weet niemand
Alleen de nabestaande, die hebben pijn
maar je weet wel, hoe het is als iemand dood gaat
dan hebben we veel verdriet
omdat iemand je verlaat
als er zoiets, zoiets ergs gebeurd
zijn er vele mensen boos en verdrietig
er zal er zeker één zijn die het meeste treurt
er is heel veel pijn, dat je niet tegen kan gaan
maar het leven moet verder gaan
je moet het zo laten, en niet tegen gaan
alles komt uiteindelijk weer goed, je pakt je leven op
soms is dat erg moeilijk niet te verdragen
je hebt dan iemand nodig...je komt er wel boven op
ik maar ook andere raakte Winnie kwijt
we hebben veel dingen met haar gedaan
niet altijd even leuk...en heb je spijt
als je dat voor je neemt was het toch een leuke tijd
we maakte met winnie allemaal veel plezier
maar nu zijn we haar kwijt
als er wonderen konden gebeuren
dan was dit een leukere tijd
want dat zat niemand om haar te treuren
maar dat zal ook niet goed zijn
het leven moet je zijn gang laten gaan
het zullen tijden zijn met vreugde en pijn
als iemand heel ziek is, is het soms beter om te overleiden
dan is alles definitief voorbij
en hoe je ook niet meer aan die vreselijke pijn te leiden
maar als iemand jong en gezond is, is het oneerlijk
je bent niet ziek, je bent gelukkig en is dan nog geen tijd
daarom is de dood van winnie vreselijk oneerljk
Winnie stierf een jaar geleden, ze kreeg 2 hersenbloedingen en daarna een hartstilstand. Er was niets met haar aan de hand. Ze was in de bloei van haar leven. Ze was net getrouwd had al twee kindjes en het derde kindje was opkomst. Haar mooie leven is van haar afgenomen. Die van haar man ook, hij pleegde vlak daarna zelfmoord....
Rust zacht
xxx
Reacties op dit gedicht
| Annoeska30592: | Zondag, november 01, 2009 20:03 |
| deze vind ik wel mooi:) heb je die wel echt zelf geschreven?? xx |
|
| samantha paris: | Zaterdag, januari 08, 2005 20:55 |
| ik vind het erg, maar krijg het gevoel dat je het liever van mens tot mens wou vertellen. schreeuw van... . wat ik spijtig vind, bij sommige freaks is dat iedereen meevoelt met wat er gebeurd, een gevoel van sterfte van een dierbare is iets wat iemand anders niet kan voelen, ieder mens is uniek en toch zo gelijk, maar in de wilde weg telkens uw spijt tonen 100 keer per dag, dat vind ik iets er over. ik ben zelf ook heel gevoelig en heb begrip, maar iets wat overdreven is kan onmogelijk puur zij | |
| samantha paris: | Zaterdag, januari 08, 2005 20:41 |
| artemis: | Zaterdag, januari 08, 2005 15:50 |
| gecondoleerd... | |
| fuzzyme: | Zaterdag, januari 08, 2005 12:16 |
| vreselijk droef gedicht. gecondoleerd nog. maar toch heb je gelijk, niemand heeft er wat aan om bij te pakken neer te gaan zitten, iedereeen heeft het recht op zijn eigen tijd te rouwen en ook te kiezen wanneer dat stopt. maar ook al denk je dat het helpt je haalt de persoon in kwestie niet terug door niks te doen en je te verschuilen. probeer het te aanvaarden zoals het is ook al is dat nog zo moeilijk. erg mooi beschreven. xxx Fuzzy Me | |
Over dit gedicht
| Auteur: x_piper_x | 
|
|
| Gecontroleerd door: Firebolt | ||
| Gepubliceerd op: 08 januari 2005 | ||
| Thema's: | ||