bladzijde uit dagboek van mij
Ik trad naar buiten
en werd bedrogen.
Ik vind het echt erg
dat jij tegen me hebt gelogen.
Altijd word ik uitgescholden
voor schaap en slet en hoer.
Mij raakt het diep van binnen,
maar hen interesseert het geen moer.
Ik droom van doodgaan,
en stilletjes wegsluipen.
Maar altijd moet ik weer naar school
en zal ik voor ze kruipen.
Mijn vertrouwen is geschonden,
er hangt een zwarte wolk boven mij.
Iedereen heeft de sleutel,
maar niemand laat me vrij.
Langzaam slokt een hels verlangen
naar liefde in mij op.
Criminelen hebben iets misdaan
maar ik hang zonder reden aan de strop.
Donkere gevoelens van haat
voel ik diep van binnen.
Want ik weet, diep in m'n hart,
dat ik het nooit van ze zal winnen.
Mijn hart is geschaafd,
niemand vertrouw ik.
En ik zal ze laten merken
dat ik het niet meer pik.
Ik heb het geprobeerd,
het is niet gelukt.
Mijn poten vastgebonden,
mijn vleugels kaalgeplukt.
Nog steeds in deze hel.
Geen weg hieruit gevonden.
Ik zal nog wel een hele tijd
aan het leven zijn verbonden.
Maar 's nachts, toen iedereen sliep,
en de zon van plaats verwisselde met de maan,
toen ben ik weggegleden,
en ging ik eindelijk hier vandaan.
en werd bedrogen.
Ik vind het echt erg
dat jij tegen me hebt gelogen.
Altijd word ik uitgescholden
voor schaap en slet en hoer.
Mij raakt het diep van binnen,
maar hen interesseert het geen moer.
Ik droom van doodgaan,
en stilletjes wegsluipen.
Maar altijd moet ik weer naar school
en zal ik voor ze kruipen.
Mijn vertrouwen is geschonden,
er hangt een zwarte wolk boven mij.
Iedereen heeft de sleutel,
maar niemand laat me vrij.
Langzaam slokt een hels verlangen
naar liefde in mij op.
Criminelen hebben iets misdaan
maar ik hang zonder reden aan de strop.
Donkere gevoelens van haat
voel ik diep van binnen.
Want ik weet, diep in m'n hart,
dat ik het nooit van ze zal winnen.
Mijn hart is geschaafd,
niemand vertrouw ik.
En ik zal ze laten merken
dat ik het niet meer pik.
Ik heb het geprobeerd,
het is niet gelukt.
Mijn poten vastgebonden,
mijn vleugels kaalgeplukt.
Nog steeds in deze hel.
Geen weg hieruit gevonden.
Ik zal nog wel een hele tijd
aan het leven zijn verbonden.
Maar 's nachts, toen iedereen sliep,
en de zon van plaats verwisselde met de maan,
toen ben ik weggegleden,
en ging ik eindelijk hier vandaan.
Reacties op dit gedicht
| Riekjuh: | Woensdag, januari 12, 2005 18:11 |
| Ik heb dit gedicht geplaatst omdat laatst een vriendin van mij zelfmoord heeft gepleegd, dit gedicht heeft ze mij geschreven via de mail, en is er toen vandoor gegaan, de titel moet eigenlijk zijn zwarte bladzijde uit dagboek van mij,, veel kussies Riekj |
|
| ~prinsesje~: | Vrijdag, januari 07, 2005 21:36 |
| pijnlijk,, mooi verwoord,, maar je moet niet dood willen,, je komt er boven op,, er zijn mensen die echt veel om je geven,, die wil je dat toxch nie aandoen?? je komt er weer boven op,, die mensen die om je geven zullen je helpen,,,dat weet ik zeker! nah,,,echt heel veejl sterkte!! liefsz,, ~prinsesje~ |
|
| frietpan: | Vrijdag, januari 07, 2005 20:53 |
| heey miessie... denk ter aan he dat je nooit alleen bent, ik ken het om uitgescholden te worden als hoer door mesnen die je als je vrienden beschouwd en dat schaat je ja, maar je komt er weer boven op dat weet ik zeker!!! want er is een ding dat je moet onthouden: Er zijn altijd mensen die om je geven! en vergeet dat niet... heel veel liefs Mirte |
|
| Niki..: | Vrijdag, januari 07, 2005 20:06 |
| oeps, heb je niet.. maar ik zal zeker andere schrijven. ze zullen geweldig worden! |
|
| Niki..: | Vrijdag, januari 07, 2005 20:05 |
| Wouw, echt een mooi gedicht! ik ga snel al andere gedichten van jou lezen! xx |
|
| Niki..: | Vrijdag, januari 07, 2005 20:05 |
| fonzie plu: | Vrijdag, januari 07, 2005 19:39 |
| heel gevoelig gedicht |
|
| Lee-Anne: | Vrijdag, januari 07, 2005 18:47 |
| Wowzers zeg... Heel indrukwekkend beschreven.. Ga zo door... Liefs Lee-Anne |
|
Over dit gedicht
| Auteur: klevertje 4 | 
|
|
| Gecontroleerd door: artemis | ||
| Gepubliceerd op: 07 januari 2005 | ||
| Thema's: | ||