een bed van rozen
De zon is onder
Fluisteringen in de nacht
Leggen mij op
Een bed van rozen
Dromen komen
Stille gedachten
Geven rust
Zachte muziek klinkt
Gewaardeerd
Zo voelt het
Geliefkoosd
En bemind
Even ga ik terug
In de tijd
Lang gelden, maar
Toen was ik nog echt kind
Reacties op dit gedicht
| Will Hanssen: | Vrijdag, januari 07, 2005 16:22 |
| Heel mooi en teder geschreven.. koester het kind in jezelf en je zult een heel gelukkig oud mens worden.. Liefs, Will |
|
| sunset: | Vrijdag, januari 07, 2005 12:50 |
| Breekbaar, melancholisch teer, mooi. Liefs / sunset |
|
| Fri..: | Vrijdag, januari 07, 2005 10:59 |
| wauw.. zeer mooi! Liefs, Frida |
|
| *~~~Girly~~~*: | Vrijdag, januari 07, 2005 09:24 |
| Mooi geschreven, Dromen zijn meestal mooie herrineringen..Ik ken wel anders piepen over mijn dromen...Ik heb nooit zulke dromen daarom durf ik nooit te slapen Liefs Girly |
|
| Iljovar: | Vrijdag, januari 07, 2005 09:17 |
| Mooi geschreven, hulde aan wie die hulde toekome. Liefs |
|
Over dit gedicht
| Auteur: *Rozewit* | 
|
|
| Gecontroleerd door: Toonie | ||
| Gepubliceerd op: 07 januari 2005 | ||
| Thema's: | ||