Albrecht Paul Sanders: | Maandag, september 17, 2001 14:35 |
Prach-tig! Waarom die laatste conclusie? Het verbergt een persoonlijk verhaal dat niet uit het gedicht zelf voortkomt. Misschien kun je het met "Ik kon er niet uit wijs/en zoveel kleur kon ik niet aan/Jouw rood kom ik/dus nooit meer tegen" die onmogelijkheid wat versterken? "Dus nooit" is concluderend en afsluitend. Veel te zwaar als slotakkoord voor dit menuet. |
|
wil melker: | Zaterdag, juli 14, 2001 15:10 |
Het verleden was woensdag. En nooit is bij mij redelijk dichtbij in de toekomst... Dat rood is zo krachtig en fel... liefs wil |
|
sundance: | Zaterdag, juli 14, 2001 11:12 |
stuur haar dit gedicht, wil & hopelijk kan je het rood weer verwelkomen Heel mooi gedicht, wil.. :)sun |
|
pramodah: | Zaterdag, juli 14, 2001 10:19 |
weer een gedicht dat me diep treft vanbinnen.....ook jij leeft in het verleden wil...het brengt mooie gedichten voort...maar waarom.......... | |
ilona krijgsman: | Zaterdag, juli 14, 2001 09:58 |
ben het helemaal met Cath eens.....deze is o zo diep omschreven..heel mooi ...knuffffff Ilona | |
catharina: | Zaterdag, juli 14, 2001 09:47 |
ik zie het voor me...nog even snuffelen aan de jas...de geuren van verleden..toen het nog toekomst was..... deze pakt me Wil...mooi in al zn kwetsbaarheid dikke knufff cathje |
|
Auteur: wil melker | ||
Gecontroleerd door: | ||
Gepubliceerd op: 14 juli 2001 | ||
Thema's: |