Zie je de woorden niet voor je die ik voor je schrijf
Denk je dat de tekst bij je zal passen, dat je blijft
Ik ben maar een man van woorden
Ik ben maar een man van poezie
Nooit ging ik naar beschreven oorden
het echte leven ken ik zelfs niet
Lees je de letters niet die ik voor je op papier zet
Denk je dan niet dat romantiek onze liefde wel red
Ik ben maar een man uit verhalen
Ik ben maar een man uit een boek
Die zich heeft verdiept in vele talen
maar altijd nog zijn eigen stem zoekt
Mijn leven is een manuscript beschimmeld
Schrijver die met impressario over kaft kibbelt
Zodat nooit iemand zich werkelijk kan verdiepen
In zijn ziel, waar hij jarenlang voor zat te typen
Fortune: | Donderdag, januari 06, 2005 21:32 |
heel erg mooi gedicht.. Mooi neergezet... liefs, Samantha |
|
Auteur: Han Sterk | ||
Gecontroleerd door: artemis | ||
Gepubliceerd op: 06 januari 2005 | ||
Thema's: |