De wereld vangen
Armen uitgestrekt
Om de hemel te omarmen
Zover te kijken
Bij heldere lucht
En de wereld lijkt wel
Aan mijn voeten
Te liggen
Armen uitgestrekt
Om een beetje geluk te vangen
Want ik weet zeker
Dat het hier in de lucht hangt
De hemel is zo prachtig blauw
En alle kleuren verschijnen
Als de zon besluit weg te zakken
In het einde van het dal
Armen uitgestrekt
Om de hele wereld vast te houden
Want ze is prachtig
De hemel is donker
Maar wordt verlicht
Door duizenden stralende sterren
Die figuren vormen
Armen uitgestrekt
Daar sta ik
Bovenop de berg
Er is verder niemand bij
En weetje?
Ik voelde me nog nooit zo blij
*het gevoel van bovenop een berg staan, voor mijzelf beschreven*