wanneer zal ik met overtuiging
de strijd volledig gaan strijden
tegen datgeen wat mij kapot maakt
maar mij in gedachten heelt
hoe kan ik vluchten voor hetgeen
wat mij zoveel vreugde geeft
al is het misschien fake
het is er, en hoé
de uren die mij zo vertrouwen
in elke geur en kleur
de vaagheid die aanwezig is
en mijn gevoel totaal áfwezig
of nee, gevoel is er wel
alleen liefde die ik dan ken
het knuffelen met de mensen
die ook beinvloed, of onder invloed zijn
ach, het zal niet te begrijpen zijn
hoe dubbelzinnig dit alles is
mooi voor mij, wanhopig voor jou
dát is het nou... met drugs
en ik kan het begrijpen
van jou kant maar ook die van mij
.......
*Soledad*: | Vrijdag, januari 28, 2005 17:18 |
Je weet het, en je komt steeds dichterbij de wijsheid te staan. Dát zijn de heftige periodes! Dan zie je dat het zo niet langer kan, dat het anders moet...Maar door al die wanhoop en confrontatie, vergrijp je je toch weer opneiuw aan de drugs... Je ziet het als een vlucht, maar mijn advies: 'Vlucht liever voor de drugs.' STERKTE LIEVERD, je kunt veel en veel meer dan je denkt... |
|
sunset: | Woensdag, januari 05, 2005 09:02 |
Wat een gedicht. Mooi, mooi, mooi (Alleen ... de omarming van - eender welke - drug. Voor mij immer onbegrijpbaar). Liefs / sunset |
|
flores: | Woensdag, januari 05, 2005 02:06 |
Doe het kalm aan.. Dat is alles wat ik kan zeggen. Goed verwoord. Take care.. |
|
Auteur: bevertje | ||
Gecontroleerd door: Firebolt | ||
Gepubliceerd op: 05 januari 2005 | ||
Thema's: |