Ik zag jou voor het eerst een paar jaar geleden,
toen ben ik jou in de gaten gaan houden zonder echte reden.
We zaten zondags in de kei,
ik keek naar jou en jij naar mij.
Wat er tussen ons was kon ik niet beschrijven,
maar die aantrekkingskracht mocht van mij best blijven.
Jij wilde mij altijd naar huis toe rijden,
ja dat waren nog eens tijden.
Heel vaak hadden ze je weer te pakken,
en moest ik het weer een paar maanden zonder je makken.
Maar we hadden altijd veel lol samen,
net als toen we elkaar voor het eerst tegen kwamen.
We hebben altijd serieus met elkaar kunnen praten,
maar daar hebben we het dan ook altijd bij gelaten,
Zonder dat ik het zelf wist ben ik meer om je gaan geven,
en achteraf ben ik te erg aan je blijven kleven.
Op dat moment zat jij al weer een tijdje vast,
en had niemand van jou enige last.
Ik hoopte dat je snel weer vrij zou komen,
ja, daar ben ik over blijven dromen.
Toen stond je vrijdags opeens voor mijn neus,
je vroeg me mee, en ik dacht niet eens na over mijn keus.
We hebben die avond gewoon heerlijk gekust,
maar daarna kreeg ik van niemand rust.
Iedereen kwam me voor jou waarschuwen,
waarom? het zou mij ook benieuwen.
Ze zeiden hij wil toch niks serieus met jou,
'n keer het bed in en dan laat hij je weer staan in de kou.
Ik heb het altijd voor je opgenomen,
je mocht zelfs bij ons thuis komen.
Ik vertelde ze dat er niks tussen ons was.
maar toen vertelde jij het me pas.
Dat je dacht dat ik iets meer voor jou voelde,
maar dat jij dat op die manier ook zo voor mij bedoelde.
Maar elke keer waren jou lieve woordjes weer gelogen,
ik zag ook geen echte liefde voor mij in jou ogen.
Dat je me nou zo laat vallen probeer ik mee te leven,
maar om me 't bed in te krijgen heb je me alleen maar leugens gegeven.
Als je er niet bent hou ik het best goed vol,
maar zodra ik je zie speelt niks anders meer een rol.
Nu ik je bijna een maand niet heb gezien,
en je weer het bed bent ingevlogen met een andere trien.
Probeer ik niet hele dagen meer naar je te verlangen,
en niet alleen te kijken naar jou belangen...