Net als in een stille tocht
Gedachten vervagen, of je
wilt dat het zo moet zijn
O, je kunt ze moeiteloos vernoemen
Maar sluit je af van verdriet en pijn
gaat het vandaag de dag wat ‘makkelijker’?
je vergeet zo snel wat gaande is
de media dendert weer door mijn hersens
en denk al spoedig aan wat ik mis
blijf mezelf verwijten maken
maar weet het op te vangen
het leven gaat verder,gaat door
stort geld, met ‘t schaamrood op mijn wangen
zit weer zoals zovaak achter de computer
en gaan gedachten met wat ik al wist
zit me op te winden over een rijmwoord
en heb een woord dat rijmt op mezelf: egoïst
een stortvloed van gegevens
het is net als in een stille tocht
verdomme, de herhaling begint te wennen
ik heb het leed, de ellende afgekocht
willem
| Lia : | Donderdag, december 30, 2004 22:12 |
| prachtig onder woorden gebracht... groetjes, Lia |
|
| Peter van der Linden: | Donderdag, december 30, 2004 13:08 |
| We maken ons vaak druk om kleine dingen, die eigenlijk heel onbelangrijk zijn. Maar dat beseffen we op dat moment niet. Mooi verwoord dit. Peter. |
|
| sunset: | Donderdag, december 30, 2004 11:25 |
| Stilrakend prachtig verwoord willem (Enne, wie het schoentje past, trekke het aan). Liefs / sunset |
|
| Auteur: lommert | ||
| Gecontroleerd door: michris | ||
| Gepubliceerd op: 30 december 2004 | ||
| Thema's: | ||