Moeder aarde heeft gezucht
Zo is Atlantis ooit verdwenen
Moeder aarde heeft gezucht
Laat hele continenten wenen
En niemand was erop beducht
Zo verdwijnen steden, dorpen
Zo raakt men lievelingen kwijt
Een terugkerend collectief verdriet
Dejavu van elke tijd.
De aarde draait, de aarde wankelt
Rond haar schommelende as
En trekt bij elke nieuwe schok
Een spoor van verdriet mee in haar pas
En de schok zal nogmaals komen
En de golf zal hoger gaan
De aarde uitgehold en leeggezogen
Zal onder water komen te staan
Het verdriet van zoveel mensen
Is voelbaar in de atmosfeer
De schreeuw van duizenden opent dromen
En is overal ter wereld hoorbaar deze keer
En gebeden zullen niet helpen
Of heeft de goede god een ander plan
En zijn de zielen op weg naar de hemel
Weg van pijn en vernietigingsdrang
Hartverscheurende beelden van
Destructie, wanhoop en pijn
Is de aarde een strafplaneet en
De mensheid gedoemd er te zijn.
-